utworzone przez Michał Olejnik | mar 15, 2016 | AKTUALNOŚCI, prawo upadłościowe
Upadłość konsumencka to inny rodzaj upadłości, o którym warto wiedzieć, gdyż problemy finansowe to coś co może spotkać, każdego z nas . Największy problem pojawia się kiedy nie możemy sobie poradzić ze spłatą naszego zadłużenia, a długi nawarstwiają się pogłębiając tylko problem. Wierzyciele zazwyczaj są zdeterminowani w dążeniu do windykacji swoich należności, a w natłoku przepisów dłużnik nie znający regulacji będzie bezbronny.Upadłość konsumencka jest alternatywą dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, czyli konsumentów, którzy z różnych powodów stali się niewypłacalni. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze, dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, czyli np. gdy nie jest w stanie się utrzymać przy jednoczesnej spłacie pożyczki. Upadłość konsumencka ma dwa główne cele, pierwszym jest odzyskanie należności od niewypłacalnego dłużnika, a drugim umorzenie części lub całości długów, których konsument nie byłby w stanie zapłacić. Pierwszy cel może zostać osiągnięty w postępowaniu upadłościowym, w którym majątek konsumenta w całości lub w części będzie poddany likwidacji, czyli sprzedaży, a uzyskane środki będą przeznaczone na zaspokojenie wierzycieli. Likwidację majątku konsumenta, przeprowadzał będzie syndyk wyznaczony przez sąd Upadłość konsumencka daje również możliwość zwolnienia dłużnika z długów. Konsument może bowiem dążyć do umorzenia zobowiązań zaciągniętych przed dniem ogłoszenia upadłości i nie zostały zaspokojone w wyniku planu spłaty lub postępowania upadłościowego. Plan spłaty jest ustalany przez sąd po likwidacji majątku konsumenta. Może obejmować część albo całość wierzytelności nie zaspokojonych z likwidacji. Sąd ustali, jaką sumę konsument przeznaczy ze swoich dochodów na zaspokojenie wierzycieli, oraz okres, w którym obowiązek ten będzie wykonywany. Warunkiem skorzystania z takiej możliwości jest ustalenie, że konsument działa zgodnie z prawem przed ogłoszeniem...
utworzone przez Michał Olejnik | gru 9, 2015 | AKTUALNOŚCI, PRAWO CYWILNE, Spadki, Zobowiązania
Skutki prawne śmierci najemcy lokalu mieszkalnego Umowa najmu, obok umowy sprzedaży, jest jedną z najczęściej zawieranych przez osoby fizyczne umów zobowiązaniowych. Dlatego też uważam, że warto poruszyć kwestie tej szczególnej regulacji zwłaszcza w aspekcie skutków prawnych śmierci najemcy lokalu mieszkalnego. Najem jest umową uregulowaną stopniowo. W kodeksie cywilnym odnajdujemy dwa rozdziały o tej tematyce: przepisy ogólne oraz najem lokali. W przepisach prawa znamienne jest również wyróżnienie lokali mieszkalnych, bowiem część przepisów stosujemy tylko w stosunkach, których przedmiotem są właśnie one.Do takiej regulacji właśnie należy zaliczyć art. 691 Kodeksu cywilnego. Jest to przepis szczególny nie tylko z powodu, o którym wspomniałam wyżej. Co do zasady bowiem, wszystkie prawa i obowiązki majątkowe zmarłego podlegają dziedziczeniu na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, księgi czwartej – spadki. Jednak w przypadku spełnienia się przesłanek określonych w tym artykule, regulacje prawa spadkowego nie mają zastosowania. Według przywołanego już przepisu, po śmierci najemcy lokalu mieszkalnego stosunek najmu wstępują wymienione w dalszej części przepisu podmioty. Oznacza to, że z mocy prawa osoby te stają się stroną stosunku najmu. Nabywają w ten sposób prawo do zamieszkiwania lokalu mieszkalnego a jednocześnie obarczone zostają obowiązkiem regularnego płacenia czynszu. Umowa najmu w takiej sytuacji nie wygasa a jedynie dochodzi do jej przekształcenia po stronie podmiotowej. Jakie więc podmioty mogą wstąpić w stosunek najmu w miejsce zmarłego najemcy? Ustawodawca wymienia: Małżonka, który nie jest współnajemcą lokalu Dzieci najemcy i jego współmałżonka – zarówno własne jak i przysposobione Osoby wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych – nie ma tu znaczenia czy świadczenie to zostało skonkretyzowane Osoby, które faktycznie pozostawały we wspólnym pożyciu z najemcą – chodzi tu zarówno o konkubentów, wnuki, prawnuki,...
utworzone przez Michał Olejnik | gru 1, 2015 | AKTUALNOŚCI, PRAWO CYWILNE, Spadki
Unieważnienie testamentu – ostatnia (ale czy ostateczna?) wola zmarłego… Testament jest jedną z ważniejszych instytucji prawa cywilnego. Ustanawia on bowiem porządek, według którego najbliżsi osoby zmarłej wchodzą w posiadanie jego majątku. Trzeba jednak na wstępie zaznaczyć, że „testament” rozumiany jest dwojako. Po pierwsze jest to czynność cywilnoprawna wyrażająca wolę osoby fizycznej, dotyczącą losów jego majątku na wypadek jej śmierci. Po drugie jest to dokument, regulujący porządek dziedziczenia. Doniosłość prawna dziedziczenia testamentowego wynika z faktu, że pojawia się tu wola zmarłego. Ma on bowiem prawo dokonać wyboru, komu przekaże swój majątek. Natomiast w przypadku braku ujawnienia woli w formie zgodnej z przepisami prawa spadkowego, rozporządzenie to zostanie dokonane na podstawie przepisów o dziedziczeniu ustawowym. Konsekwencją zdefiniowania testamentu jako czynności cywilnoprawnej jest fakt, że można go unieważnić, jeżeli jest sprzeczny z ustawą, zasadami współżycia społecznego lub został sporządzony w celu obejścia przepisów . W jakich zatem sytuacjach można unieważnić testament. Analizując to zagadnienie należy zwrócić uwagę na art. 945 Kodeksu cywilnego. Aby czynność cywilnoprawna była ważna, wola jej dokonania musi zostać powzięta i wyrażona w sposób niewadliwy. Dotyczy to również testamentu. Oznacza to, że testament jest nieważny jeżeli zostanie sporządzony: W stanie braku świadomości lub swobody – należy tu zaznaczyć, że stan taki musi występować dokładnie w momencie składania oświadczenia woli, czyli sporządzania testamentu Pod wpływem błędu – czyli, gdy spadkodawca miał błędne rozeznanie, co do stanu faktycznego i wpłynęło to na treść oświadczenia woli Pod wpływem groźby – takiej, która bezpośrednio wpłynęła na sporządzenie testamentu konkretnej treści Należy tu również podkreślić, że dokonanie oświadczenia woli w jednej z wymienionych sytuacji powoduje bezwzględną nieważność testamentu. Może się na nią jednak powołać...
